1966 – 1971

Już rok po rozpoczęciu szkolenia, w 1966 roku, młodzi Bolesławianie udanie zadebiutowali na dolnośląskich stadionach lekkoatletycznych w kategorii wiekowej młodzików oraz dzieci. W tym miejscu należy powiedzieć, że wtedy obowiązywał inny podział na kategorie wiekowe niż obecnie: do lat 14 – dzieci; do lat 16 — młodzicy; 17-19 lat — juniorzy. Od roku 1971 obowiązuje następujący podział: dzieci – do 13 lat; młodzicy – 14 – 15 lat; juniorzy młodsi – 16 – 17 lat; juniorzy 18 – 19 lat.

Medaliści mistrzostw Polski SZS w rzucie młotem: Od lewej: Barbara Kania, Stanisław Merdas. pierwszy z prawej Mieczysław Witas
Medaliści mistrzostw Polski SZS w rzucie młotem: Od lewej: Barbara Kania, Stanisław Merdas.
pierwszy z prawej Mieczysław Witas

Pierwszymi zawodnikami, którzy wystartowali już w 1966 roku i uzyskali klasy sportowe byli: miotacz i skoczek Mieczysław Witas i oszczepnik Jerzy Matusik. W roku następnym (1967) podopieczni Merdasa i Kulczyckiego czynią spore postępy. Wśród juniorek prym wiedzie — Barbara Grabowska, która pomimo braku trzech palców u ręki osiąga 34,21 m w rzucie dyskiem oraz 10,58 m w pchnięciu kulą (po skończeniu szkoły średniej uprawiała jeszcze lekką atletykę w klubie Górnik Wałbrzych. Ponadto wśród juniorów wyróżniają się: Artur Donesz (osiągał w trójskoku 13,63 m), skoczek Bogusław Pryjda, przeszkodowcy Zbigniew Pietrzak i Jan Gregorowicz, sprinter Jerzy Wołoch, miotacze: Wiesław Meus, Roman Trzeciak i Bogusław Kusek.

Wśród młodzików świetny wynik osiąga na ogólnopolskich zawodach w Lublinie Jerzy Matusik (57,44 w rzucie oszczepem). Mieczysław Witas na zawodach w Twardogórze posyła dysk na odległość 51,48 m. Pokazuje duże możliwości nieprzeciętnie sprawny i wszechstronny wieloboista Patrick Szumachowski. Ponadto do grona wyróżniających się zawodników należą: czterystumetrowiec Marek Borek, biegająca 100 i 200 metrów Alicja Kowalczyk, specjalizujące się w rzucie oszczepem: Lucyna Nowak i Bożena Mikołajczak, a także próbujące swych sił na stadionie lekkoatletycznym koszykarki: Halina Kaluta, Danuta Pilna, Genowefa Horodowicz i Danuta Michalska.

W roku 1968 największy sukces osiągnął Jerzy Matusik, który na Mistrzostwach Polski juniorów w Bydgoszczy rzucił oszczepem na odległość 58,56 m. Równie dobrze radzą sobie inni koledzy z grupy miotaczy: Bogdan Kusek osiąga wynik 58,60 m, a Roman Trzeciak 56,00 m. Od tego momentu rzut oszczepem staje się specjalnością Bolesłavii i w latach następnych na podium Mistrzostw Polski i w finałach znajdzie się cała plejada młodych zawodników z Bolesławca. Trzeba też wspomnieć o wartościowych rezultatach, jakie uzyskał na jesiennych zawodach w Jeleniej Górze Edward Żotkiewicz, który skoczył w dal 7,14 m i pobiegł 11,1 s na 100 metrów. Tamże dobrze wypadli też Stanisław Tatarek w skoku o tyczce (3,10 m nie robi dziś wrażenia, lecz trzeba pamiętać, że wówczas skakano na metalowej tyczce do piaskownicy zamiast na zeskok z gąbki), Patrick Szumachowski, Alfred Niechajczyk i Kazimierz Fink na 100 m, Bogdan Pryjda w skoku w dal.

Drugą konkurencją, w której klub ma bogate tradycje, są biegi płotkarskie zapoczątkowane przez: Krystynę Latusek, Grażynę Bocheńską, Krystynę Wójcik, Aleksandrę Kaletę, Renatę Kmiecik, Pawła Niewodniczańskiego, Andrzeja Nagórniewicza, Wiesława Zielińskiego, Marka Szczyglewskiego.

Kolejny sukces na krajowej arenie odnosi w 1969 roku Jerzy Matusik, który na Mistrzostwach Polski Juniorów w Warszawie ustanowił nowy rekord życiowy w rzucie oszczepem, osiągając wynik 62,90 m.

Systematyczne postępy czyni w rzutach Bartłomiej Fabiański, Tadeusz Stupka, Janusz Łysoń, a także biegacze: Zbigniew Welenc, Janusz Rozwadowski, Kazimierz Kuśmierczak oraz Zbigniew Sadzikowski (11,2 na 100 m) i inni. Na zakończenie swej kariery juniora na Mistrzostwach Polski w Chorzowie w 1970 roku Jerzy Matusik ustanawia wynikiem 65,78 świetny rekord klubu.

Od lewej: Barbara Kania, Stanisław Merdas.
Od lewej: Barbara Kania, Stanisław Merdas.

W 1971 roku najlepszymi juniorami są: Zbigniew Sadzikowski – pierwszy bolesławianin, który pokonuje barierę 11 sekund w biegu na 100 metrów (10,9), Barbara Kania – pierwsza dziewczyna, która pobiegła poniżej 13 sekund (12,7), Paweł Niewodniczański -15,6 na 110 m przez płotki, Ryszard Zdunek i Ryszard Tałanda w biegach krótkich. Oprócz Barbary Kani nieźle biegają i skaczą: Mirosława Lipińska i Ewa Woźniak.

W latach 1971 – 1972 napływa w szeregi zawodników MKS Bolesłavia nowa fala młodzieży, która wkrótce nadawać będzie ton klubowej rywalizacji. Miotacze: Leszek Żugaj, Ireneusz Pakulski, Marian Roćko, Ryszard Bujar, Joachim Lisiecki, Zygmunt Kobielski oraz nieco młodsi: Ryszard Drapała, Marian Popiołek, Zdzisław Berhausen, Gabriel Przewoźnik, Janusz Nejman, Władysław Czyżowicz, Krzysztof Chmielewski.

Młodziczki: Bożena Zych, Joanna Respondek, Kazimiera Kozak, Rozalia Żołędziewska, Barbara Orłowska.

Biegacze: Krzysztof Nowacki, Ryszard Kędzierski, Janusz Wasilewicz, Marcin Niewodniczański, Krzysztof Dydiszko, Lesław i Ryszard Śliwko, Zygmunt Zazula.

Od tego mniej więcej czasu datuje się podział obszarów działania pomiędzy trenerami: Stanisław Merdas prowadzi rzuty, Jerzy Sobczak zajmuje się biegami dziewcząt, a Jan Kulczycki odpowiedzialny jest za biegi chłopców. W tym czasie prowadzone są też dwie szkółki: Henryk Baran biegi średnie chłopców, Waldemar Kowalski rzuty dziewcząt.